Ne çok gülerdik hala kulaklarımda ‘Haberi yazdım, ver bakalım bir kuru’ deyimce ‘Beypazarı mı’ der kahkahayı patlatırdık.
Beypazarı Kurusu kurabiyesini çok severdi. Öğlen sonu olmuş bir çay demlemenin vakti gelmiş olur ofisin mutfağına her dalışımda arkamdan ‘İçine birkaç tane de karanfil at’ diye bağırırdı.
Karanfilli çaya da bayılırdı. Siyasi sohbetleri sevmez, ‘Geç bunları Umut, biz ekmeğimize bakalım siyaseti siyasetçiler yapsın’ derdi. Her sabah gazetelerde çıkan haberleri birlikte okur yorumlarda bulunurduk. Grafikçi olduğu için hangi gazetenin sayfaları nasıl yapılmış ona dikkat eder, ‘Umut ben olsam bu haberi bu şekilde kullanmaz o fotoğrafı da biraz daha büyütürdüm’ diye söylerdi.
Bilgisayar başında haber yazmaya başladığımda, elini klavyeye bile dokundurmaz ses çıkarmamaya özen gösterir, ‘Bilgisayardan aç bir müzik dinleyelim’ dediğimde çemkirir yüz ifadesiyle ‘Arkadaş daha iyi çalış diye ses çıkarmıyorum, bir de müzik mi istiyorsun’ yine patlatırdık kahkahayı. Hiçbir kimseyi kırdığını görmedim, her zaman yüzü gülen bir melekti benim arkadaşım.
Önceki gün aramızdan ayrılan meslektaşım Emel Ay’ı dün gözyaşları içinde Uncalı Mezarlığında kılınan cenaze namazı sonrası dualarla son yolculuğuna uğurladık. Arkadaşımızın cenazesinde tüm meslektaşlarımızı görmek isterdim, haliyle çok yoğun çalışan bir mesleği icra ediyoruz, gelemeyenler oldu.
AK Parti İl Başkanı Rıza Sümer ve yönetim kurulu üyeleri, Büyükşehir Belediyesi Basın Yayın ve Halkla İlişkiler Daire Başkanı Ali Ergin acımıza ortak oldular teşekkür ediyoruz. Nur içinde arkadaşım, seni unutmayacağız.