Ağzımda bir kaşık ve kaşığın içinde bir yumurta....
Bana bu yumurtayı düşürmeden şuraya kadar git ve kırmadan yumurtayı geri getir diyorlar...
Yumurtayı düşürmemek üzere başlıyorum yaşama,yumurtayı düşürmeden dönüyorum yarışa başladığım yere...
Alkışlanıyorum sonunda, başarılı bulunuyorum , kendimi de başarılı sayıyorum, alkışlıyorum kendimi,sonra daha büyük kaşıklarla daha büyük yumurtalar taşıyorum,yarışlar kazanıyorum,tekrar alkışlanıyorum...
Peki neden hiç sormuyorlar, evet yumurtayı kırmadan buraya getirdin ama etrafına bir kere bakabildin mi, kaşıktan hiç gözünü ayırabildin mi ?
Neler var neler yok, hayata dokunabildin mi, ağaçları gördün mü, kuşları dinleyebildin mi ?
Şu an sana çok uzun gibi görünen elindeki hayatın aslında kısacık bir zaman yanılgısından ibaret olduğunu hissedebildin mi ?
Senden yüzlerce hatta binlerce, hatta yüzbinlerce yıl önce tıpkı senin gibi insanların olduğunu herkesin bu kervandan gelip geçtiğini ve aslında hiç birşeye sahip olmadığını ve olamayacağını duyumsayabildin mi ?
Neden sormuyorlar?
Neden tüm dikkatler ağzımdaki kaşık ve kırmamam gereken yumurtada...
Ağzımızdaki yumurtayı düşünüyorum sonra, kırmadan götürmem gereken yeri düşünüyorum...
Bazen bu yumurta kimine göre bir kariyer basamağı oluyor ,bazen en güzel ve en lüx bir daire, bazen çok pahalı bir araba, bazen şan bazen şöhret, bazen onay görmek adına sürdürülen bir ilişki, bazen ne derler diye asla kendimiz olamadığımız birisi...
Sonra hayatı düşünüyorum;
Ben bu hayata ağzımdaki kaşığın içindeki yumurtayı kırmamak için sürekli ona bakarak yaşamak için gelmiş olamam diyorum...
Ya da kim koydu bu yumurtayı buraya, ya da neden yarışmalıyım diye soruyorum...
Sonra bir kedi ilişiyor gözüme, sonra bir yaprak görüyorum, damarlarına bakıyorum yaprağın, uzun uzun yollar görüyorum, ağaçlar görüyorum rüyalarımda, dallarına bakıyorum hepsi birer sanat eseri, o yıkılmayacak zannedilen kayalara ısrarla ve belirli bir süreklilikle çarpıp dağların bile silüetlerini değiştiren dalgalara bakıyorum...
Sesleri dinliyorum, insanlara bakıyorum...
Sonra birden ağzımdaki kaşık ve düşürmemem gereken yumurta geliyor aklıma...
Ağzımı açsam kaşık düşecek,
Konuşamıyorum...
Dur konuşma, sus diyorum durrr durrr
Çatttt
Kırıldı yumurta...