Pardon ama, biz nereye doğru gidiyoruz?
Fikri olan var mı?
Teknoloji bu denli hızlı ilerliyorken ve biz bu günümüz teknolojisinin olumlu yönlerinden faydalanacağımıza, niye olumsuz taraflarını kullanmayı tercih ediyoruz?
Niye beyin gücümüzü doğru kullanamıyoruz?
Niye üretmekten çok tüketmeyi tercih ediyoruz?
Üreten beyin kadar değerli ne olabilir?
…
Durun buldum..
Önce iyi insan-iyi birey olmayı öğrenmeliyiz.
Sonra dünyanın en iyi işini de yaparız, en iyi mesleğe sahip de oluruz, öyle değil mi?
“İyi insan” olmaktan bahsetmişken...
Eskiden insanlarda utanma duygusu vardı, yüzü kızarırdı yanlış yaptığında ve özür dilerdi.
Şimdi ne yapıyoruz; öğretim görevlisi bizi uyardı diye çekip silahı onu vuruyoruz.
Vay be, biz neymişiz böyle!
Bu öfke kime?
Madem hayallerin var, madem bir işadamı olacaksın ve bunun için eğitim alıyor Üniversite okuyorsun.
Be arkadaşım sana soruyorum; o gencecik akademisyenin ne suçu vardı?
…
Sürekli şiddet halindeyiz farkında mısınız?
Ya o günahsız hayvancıklara şiddet uygulanıyor ya da insanlara…
“Allah’ın verdiği canı sadece Allah alır..”
Bunu biliyorken sen kim oluyorsun?
İşte bakın, bunun tek bir nedeni var; oda “AİLE KAVRAMI”nın olmaması.
Anne-baba hayat mücadelesinden veya keyfinden dolayı çocuklarına sevgi veremiyor.
Şunu iyi anlayın; ancak sevgisiz ve mutsuz bir kalp canavarlaşabilir, aklını yitirebilir.
Ailelerin çocukları üzerinde tek derdi, onların mutlu birey olmaları değil maalesef.
Ailelerin tek derdi, çocuklarında ego tatmini yaşamak.
“Benim çocuğum iyi bir doktor, avukat, mühendis.”
Eeeee sonuç?
Sonuç ortada…
…
“Çocuklarımız toprak gibidir” demiştim önceki yazımda..
Toprak kirli olursa üzerinde yeşeren ürünler de kirli ve sağlıksız olur..
Toprağınızı temiz tutun, tutun ki sağlıklı yeşersinler..
Sevgiyle kalın.