Anne kelimesinin kalbidir ‘ana’ demek. Bir kelimede bin anlam yüklüdür. Kimi zaman her şey, kimi zaman koca bir boşlukta hiçbir şey demektir. Ya vardır, ya yoktur. Öyle arada kalmışlık kabul eden bir duygu değildir. Her canlının en kutsal ve öz ihtiyacıdır bu sevgiye nail olmak, bu sevgiyle sarıp sarmalanmak.
Eminim bu güne kadar nelere şahit oldunuz ya da ne kadar çok makaleler okudunu. Kitap cümleleriyle bezendiniz, sözcük öbeklerinde kayboldunuz derken, “ANNELİK” anlamını çok farklı şekillerde, çok farklı deyişlerle ömrünüze koydunuz. ‘Annelik’ ne kadar da normal geliyor değil mi kulağa, hatta çok hoş.
YA ANALIK!
Ana; Anne kelimesinin özüyken, ‘annelik’ deyince can acıtmazken, analık demek çoğumuz için fena bir şeydir. “Analık gibi, analık mısın, analık dürümü, analık söylemez şu dediğini, analık yapmaz senin yaptığını”, gibi farklı cümlelerle alt seviyeye çekilen duygu yoğunluğu, duyanların hüsrana hazır olması gerektiğinin de ön baskısıdır adeta.
Peki, neden?
Oysaki her iki kelimenin anlam bakımından farkı olmasa da kullanım bakımından arasında uçurumlar var. Ana yardır derken, â’nın üzerindeki inceltmeyi yok saymışız da, cana can katan anlamından çıkmış; bir de kelimenin sonuna gelen ‘lık’ ekiyle canından can alanı anlatmış.
Anne, annelik, ana, analık bütün anlamlarıyla candır, yârdır. Beklenilen sevgi karşılanamazsa ukdedir, yaradır, yardır. Anne sevgisiyle tamamlanmış yürekler, başka yürekleri tamamlamak üzere yaşarken, sevgisizlikle imtihan edilmiş kalpler; hep eksik, hep yarım yamalak, hep tamamlanmayı beklemiş. Bu esnada her düşüşte, her bir hatada daha da güçlenen bedeni, körpe kalmış çocuk kalbini korumak için katılaşmış, sertleşmiştir.
Anne olmanın kutsaliyetini ömrüne sirayet ettirmiş tüm analarımız için, ana-lık haklarının teslimiyeti; sadece evladının çocuk gönlünde yer almak olmuştur. İnsan kendini sevmeyi dahi anasından, anası gibi gördüklerinden, ana gibi davrananlardan öğrenir. Her evlada kendi çocuğu gibi yaklaşan, gönül gözüyle bakmasını bilen, ‘anne ya da ana’ kelimesinin hakkını veren canlarımızın analık günlerini tebrik eder, bu değere nail olmuş evlatları da can-ı gönülden kutlarım. Bu vesileyle, ebediyete irtihal eden annelerimize, annelik yapmış babalarımıza, yakınlarımıza, komşularımıza Rabbimden rahmet, evlatlarına da ömürlük sabırlar dilerim.