Elmalılı ile Akrabaları Arasındaki Mektuplaşmalar
1908 tarihinde Elmalılı’nın babası Numan Efendi, annesi, kız kardeşi (Şerife) ve erkek kardeşi (Mahmud Bedreddin) İstanbul’a gelmişlerdir.[1] 1908 yılının yaz sonunda Muhammed Hamdi Yazır, daha önce arkadaşıyla kararlaştırdıkları üzere kız kardeşi Şerife hanımı arkadaşı Abdülfeyyaz Efendi[2] ile evlendirdi ve altı ay sonra da kendisi, arkadaşı Abdülfeyyaz Efendi’nin ablası Hatice Samiye Şerbetçioğlu’nun kızı Firdevs Hanım (Şerbetçioğlu) ile evlendi (1909).[3] Bu izdivaçtan; Ahmed Muhtar (d. 1910/ ö. 1980)[4], Numan (d. 1916 / ö. 1931), Hamdun (d. 1919 / ö. 1988)[5] isimlerinde üç oğlu ve Fatma Fitnat (d. 1911 / ö. 1946) [6] isminde bir kızı, yani dört evladı dünyaya geldi. Numan ismindeki oğlu 15 yaşında bir delikanlı iken menenjit hastalığından vefat etti.
Elmalılı’nın, talebelik yaptığı, ilim yolunda altyapısının kurulmasına vesile olan, çok sevdiği ve her zaman hayırla yâd ettiği amca ve dayılarından gelen veya onlara yazdığı herhangi bir mektuba rastlanılamamıştır. Elmalılı’nın akrabalarından herhangi birisine yazdığı bir mektupta metrukâtında bulunmamaktadır. Mektuplara kadar her şeyi arşivleyen Elmalılı’nın akrabalarına ait yazdığı ve onlardan gelen mektupların metrukâtında çok az olmasının sebebinin, Elmalılı’nın vefatı sonrası kendilerine ait mektupları hâtıra olması için almaları veya Elmalılı’nın söz konusu mektupları arşiv ve belge olarak görmemesinden kaynaklandığı kanaatindeyiz. Değerlendirmeye tabi tuttuğumuz mektuplar akrabalarının kendisine yazdığı mektuplardır. Bu mektuplar kızı Fatıma Fıtnat Topbaş, oğlu Ahmed Muhtar Yazır, kardeşi Mahmud Bedreddin Yazır, baldızı Fatıma Şerbetçioğlu, yeğeni Fatma Paksüt ve İsmail Hakkı Erzurûmî’nin yazdığı mektuplardır.