İnsanların kalıtsal psikolojik davranışlarının birçoğunun temeli sevgisiz büyümekten geçer. Benim gibi şanslı olan insanlar bu durumdan muzdarip olmasa da bu sorunu çeken yüzbinlerce insan var hayatımızda. Çocukluğundan bu yana yalnız büyümüş, çeşitli hakaret ve şiddete maruz kalmış birçok insanın günümüzde çevresine, kendisine ve hiç alakası olmayan diğer insanlara zarar verebildiğine şahit oluyoruz.
İstisnalar yok mu?
Tabi ki var aşırı yoğun ilgi ve sevgi gören birçok insanın da sorunları olduğuna şahit olabiliriz fakat, temel sorun kendisini bir yere ait hissedemeyen ve dışlanan insanların çoğunluk olmasıdır. Kimse başka bir bireye katlanmak zorunda değildir. Bazen bir yerlerde duyarsınız 7’de neyse 70’inde odur diye ama herkesin potansiyel değişim geçirme ihtimali hep vardır ama herkes ikinci bir şansı haketmez.
Şimdilerde çevremizde yaş farketmeksizin ebeveynlik tanımını bilmeden bir çocuğumuz olsun veya bir kedim, köpeğim olsun kafasıyla yeterli donanıma, maddi güce, empati ve mutluluğa erişememiş insanlar dolu. Sahip oldukları çocukları, kedileri veya köpekleri bir meşgale olarak görmeleri, ya da kendi psikolojik sorunlarını iyileştirecek bir nesne gözüyle bakmalarına çokça şahit oluyoruz. İleride bulunduğu durumu taşıyamayan muhtaç, sinirli veya tahammülsüz bireylere dönüşen ebeveynlerle karşılaşıyoruz. Sahip oldukları çocuğa ve evcil hayvanlarına şiddete, hakarete, öfkeye dönüşen bu davranışlar yetiştirme biçimini ortaya koyuyor. Toplumumuzda son zamanların en büyük beklentilerinden birisi olan sevgi ihtiyacı eksik kalmış her canlı içinde bir yerlerde olan o boşluğu doldurmak ister fakat bu süreçte bu duyguyu suistimal eden birçok insanla karşılaşır. Bu da güvensiz, sevgisiz ve karşısındakine ona davranıldığı gibi davranan kara düzen bir toplum oluşumuna yol açar.
Burada anlatmak istediğim şimdi veya ilerleyen zamanlarda sahip olacağınız bir çocuk, bir evcil hayvan veya bir arkadaş bile olabilir. Nasıl bir ailede ne biçimde yetiştiğinizi bilmediğim gibi, kime nasıl davranacağınızı da ben belirleyemem fakat tavsiye verebilirim. Ailenizi, kendinizi varsa çocuğunuzu ve evcil hayvanınızı sevmek onları iyileştireceği gibi mutlu edecektir. Sevgi, saygı ve empati içinde yetişmiş bireylerin gelecekteki insani davranışları bunlara sahip olmadan yetişen insanlardan daha fazla olur. Buna çok uç bir örnek verecek olursak, karanlık bodrumlara kapatılan ve şiddete maruz kalan bir köpeğin itaat ettiği kişi dışında herkese saldırabileceğini hepimiz biliyoruz. Buna benzer anne veya babasından dayak yiyerek büyümüş bir çocuğun çevredeki arkadaşlarına ailesinden gördüğü davranışları sergilemesi de kaçınılmaz olacaktır.
Kısaca önceden yaşadığınız zorlukları bir kenara koyup önce kendinize varsa çocuğunuza, hayvanınıza sonra da çevrenize iyi davranmalı, anlayışlı olmalı ve onların da duygularının olduğunu unutmadan hareket etmelisiniz. Aksi takdirde gelecekte yaşanacak birçok kötülüğün vebali ve hayal kırıklığı sizin boynunuza olacaktır.
