Nostalji oldukça ilginç bir konu. Geçmişe duyulan özlem gerçekten haklı bir özlem mi yoksa biz her şeyi olduğundan daha renkli mi hatırlıyoruz?
Nostalji Akımı
Çocukken oynamaktan çok zevk aldığınız, başında saatler geçirdiğiniz bir video oyununu düşünün. O oyunu bugün oynadığınızda aynı zevki alacak mısınız yoksa hayal kırıklığına uğrayıp “Bu hatırladığım kadar da güzel değilmiş ya.” mı diyeceksiniz? Benim durumumda genelde ikinci seçenek yaşanıyor. Neden? Ne değişmiş olabilir? Çocukken tükettiğim şeylerden zevk almak konusunda daha mı başarılıydım? O zamanlar bana eğlenceli gelmiş olan bir şey günümüz standartlarına kıyasla sıkıcı kalmış da olabilir. Belki bu nedenlerin ikisi de doğrudur. Genelleme yapmanın, kesin neden şudur demenin pek de mümkün olmadığı bir konu bu. Kişiden kişiye, oyundan oyuna nedenler değişiklik gösterebiliyor ama kesin olan bir şey varsa o da video oyunu endüstrisinde bir nostalji akımı yaşandığı. Remake, remastered ve köklerimize dönüyoruz gibi lafları çok sık duyar olduk. Bu durumun sektör için ne kadar hayırlı olduğu ise biraz tartışmalı bir konu.
Denge
Olumlu tarafından bakacak olursak eski, klasik oyunları denemek isteyen benim gibi oyuncular için oldukça faydalı bir akım bu. Bazı oyunlar öyle eski ki oyunu oynamayı bırak çalışmasını sağlamak bile bir işkence. Bu nedenle modern versiyonlarının yapılması bu oyunları deneyimleyebilmemi ve oyun kültürümü geliştirmemi sağlıyor. Örnek olarak Final Fantasy 7 merak ettiğim bir oyundu o yüzden remake olarak bir üçlemesinin yapılması işime geldi (Her ne kadar serinin hayranları tarafından orijinal hikâyeyi bozmuş olduğu için eleştirilmiş olsa da.). Öte yandan nostaljiye aşırı güvenmenin oyun endüstrisindeki yenilikleri engelleyebileceğini savunanlar da var. Haksız da değiller. Geçmişe çok bağlanmak, yenilik eklemeden sürekli bir şeylerin tekrarını yapmak geliştiricilerin yaratıcılığını baskılama potansiyeline sahip. Bence sektörün bir denge noktası yakalaması gerekiyor. Sadece geçmişe güvenmek olmaz, yeni fikirler de ortaya atılmalı.